Brže, više, jače

Nije lako definisati sport. Smisao sportske aktivnosti može samo da se sagleda u kontekstu kulture u kojoj se upražnjava. 

Neki zastupaju tezu da je sport logičan nastavak čovjekovog nagona za igrom, drugi smatraju da iza fenomena sporta stoji praktičniji cilj - nagon za borbom da bi se opstalo u datim okolnostima. Postoji vjerovanje da je prvi sport  bacanje koplja čijim upražnjavanjem se sticala dvostruka korist - lovačka vještina i borbena gotovost.

Ono što je određivalo prvobitna takmičenja jeste amaterizam, sportisti su bili predstavnici plemstva i finansijski zbrinuti pojedinci, tako da takmičenje nije bilo sredstvo za preživljavanje ljudi koji nisu imali drugog izbora.

Opšte je prihvaćeno da je savremeni sporta nastao u Engleskoj u doba industrijalizacije sa pojavom slobodnog vremena kod modernog industrijskog radnika.

Sport postaje djelatnost od koje se živi. Javlja se profesija sportaš. Sportska takmičenja daju privid podjednakih šansi za sve, a siromašni često sport vide kao jedinu mogućnost za izlaz iz bijede. U sportu se ne čini nemogućim da mali pobjedi velikog.

Antičko doba

Sport i politika

Jesu li kramponi i Adidas pobjedili Mađare

Koliko vrijedi ugovor i kolika je plata

Namještaju li kladionice rezultat

Čavić i Felps

Sport, u kome pobjeđuje bolji, je kompenzacija za mnoge nepravde.

Međutim upravo masovnost dovodi do iskrivljivanja ideala sporta. Miloni koji prate sport su idealna meta za propagandu. Sport postaje sve više spektakl i zabava, a sve manje igra; čak i u svojoj najčišćoj formi: Olimpijadi.

Olimpijada koja potkrepljuje tezu o sportu kao megadogađaju i medijskom spektaklu, popunjenom adekvatnim značenjem, koje zahtjeva i promoviše organizator, jeste Olimpijada u Los Anđelesu 1984. godine.
Amerika je tada predstavila svoju kapitalističku orijentaciju i snagu tog koncepta koja se manifestovala kroz veliki novac dobijen za TV prenose, prostore za reklamu i slično, što je pokazalo jasnu orijentaciju da se iz takvog događaja može dobiti ogroman profit za sponzore i organizatore.  

Praktično ako posmatramo bilo koje Olimpijske Igre: drevne-antičke, premoderne-do drugog svjetskog rata i moderne-u vrijeme hladnog rata i na kraju sadašnje-postmoderne;  vidjećemo, kroz odnos prema sportu, razvoj društava i civilizacije.

Zabava i šou biznis su najveća industrijska grana modernog doba. Mada se trude da nas ubjede da je drukčije sport je dio industrije zabave. Normalno da su i prevare postale dio ogromnog obrta kapitala.

Ali ne treba se zavaravati, prvare nisu novost i nisu vezane za moderan sport; gotovo istovremeno kad je čovjek počeo da razlikuje slobodno vrijeme od radnog i da se u slobodno vrijeme bavi sportom, u sportu su se dešavale različite prevare. Ustvari, istovremeno sa privilegijama koje su pobjednici sticali, u sportu se javljaju prevare da bi se došlo do privilegija.

U sadašnje postmoderno vrijeme, sve je naoko prizemnije ali ako je jedan car htio biti (i normano postao) olimpijski pobjednik, da li je to manje sumnjivo od reklamne kampanje koja pokriva olimpijskog šampiona sa 100 miliona dolara?

Ako predsjednik države sjedi u loži navija i čestita uspjeh kompletnoj naciji, da li je druga nacija samo sportski poražena?

Mogli bi navesti stotine pitanja koja, bi pokvarila istinsko uživanje u igri koja je ipak osnov sporta.... Valjda.